Prusaki karaluchy – informacje

pluskwy warszawa

Karaczan prusak nosi łacińską nazwę Blatella germanica. To owad z rzędu karaczanów, który należy do rodziny prusakowatych. Uznawany jest za szkodnika sanitarnego. Prusak to robak podobny do karalucha, jednak przez laików może być mylony z tym owadem. W artykule przedstawiamy garść informacji o karaczanach i podpowiadamy, w jaki sposób odróżnić je od karaluchów.

Prusak jest trzykrotnie mniejszy od karalucha. Długość jego ciała waha się od 10 do 15 mm. Warto pamiętać, że samica prusaka jest znacznie mniejsza od samca. Przeglądając popularne wyszukiwarki internetowe można natrafić również na pytanie, jak wygląda karaluch. W przeciwieństwie do prusaków, karaluch domowy towarzyszy ludzkości od zarania dziejów. To owad, który dzielił z człowiekiem i zwierzętami domowymi jaskinie, lepianki, a także inne prowizoryczne schronienia. Karaluchy w okresie kultury zbieracko-łowieckiej stały się niezwykle kłopotliwymi sąsiadami, ponieważ zaczęły bytować w bliskim sąsiedztwie ludzi. To owady, które mogą być nosicielami nawet 80 chorobotwórczych bakterii. Większość szczepów nie reaguje na kurację antybiotykową, bez względu na częstotliwość jej powtarzania.

Obecność tych pasożytów można zauważyć w budynkach mieszkalnych oraz na przykład w szpitalach. Według raportów Państwowego Zakładu Higieny w 12% placówek medycznych w Polsce zidentyfikowano obecność larwy karalucha, a także robaków podobnych do karalucha. Dorosłe karaluchy określane łacińską nazwą Blatta orientalis to owady wszystkożerne, prowadzące skryty tryb życia. Na świecie występuje około 3,5 tysiąca różnych odmian tych owadów, zamieszkujących zazwyczaj ciepłe strefy klimatyczne. W Polsce karaluchy domowe występują w 16 gatunkach. Wśród nich aż 7 bytuje w środowisku naturalnym. Obecność karaluchów w Polsce wynika z migracji ludności oraz niekontrolowanego rozmnażania się tych owadów.

 

Jak rozpoznać karalucha?

Właściciele mieszkań, a także innych obiektów, w tym komercyjnych, często zastanawiają się czy karaluch lata. Powinni oni mieć świadomość, że owady te dobrze wspinają się po szorstkich powierzchniach. Dużo gorzej radzą sobie natomiast z gładkimi ścianami czy sufitami. Samce nieloty poruszają się bardzo powoli. Owady te potrafią uprzykrzyć człowiekowi życie, mogą pojawić się wszędzie, zarówno w dość zaniedbanych miejscach, jak i czystych pomieszczeniach.

Karaluchy, a w zasadzie karaczany wschodnie są owadami posiadającymi kolor ciemnobrązowy. Karaluchy dobrze rozmnażają się w chłodnym środowisku. Optymalna temperatura wpływa na ich szybki rozwój. Za dnia karaluchy domowe przebywają w szczelinach bądź w szparach, a po zmroku i w porze nocnej wypełzają w poszukiwaniu pożywienia.

Robak podobny do karalucha nie musi być zaliczany do wspomnianego gatunku. Dlatego warto wiedzieć, jak rozpoznać karaluchy, aby móc pozbyć się ich z mieszkania metodą dezynsekcji. Karaluchy osiągając wiek dorosły mierzą od 20 do 24 mm długości. Posiadają skrzydła, które zakrywają 2/3 ich odwłoków. Samice mają jedynie pozostałości po skrzydłach.

Karaluchy mogą bytować w kanałach lub w piwnicach. Dorosły owad karalucha zazwyczaj wybiera ciepłe i wilgotne miejsca. Może on bytować pomiędzy wanną i zlewami kuchennymi posilając się tym, co spożywają mieszkańcy nieruchomości, czyli gotowanymi potrawami, mięsem, owocami i czekoladą lub warzywami. Pożywką jest dla nich także mąka, cukier oraz inne artykuły spożywcze. Zdarza się, że karaluch domowy w okresie posuchy, kiedy brakuje mu pożywienia, jest w stanie zadowolić się klejem z oprawy książek.

 

Karaluch a prusak

Poszukując informacji na temat prusak a karaluch, warto mieć świadomość, że owady, którymi są prusaki do przeżycia potrzebują dostępu do wody. Z kolei karaluchy występują tam, gdzie żywność poddawana jest obróbce, magazynowaniu czy wielomiesięcznemu przechowywaniu. Karaluchy mogą zagnieździć się w blokach, w budynkach wielorodzinnych, a także w placówkach medycznych czy punktach gastronomicznych. To owady, które żyją także w pomieszczeniach, gdzie dochodzi do obróbki termicznej i mechanicznej różnego typu potraw zawierających mięso, węglowodany lub mąkę.

Prusaki, w przeciwieństwie do karaluchów, są owadami o kolorze złotobrązowym. Mają dwa charakterystyczne, dość ciemne pasy umieszczone na przedpleczu. To insekty zaliczany do szkodników sanitarnych o ruchliwych i dość długich czułkach. Dorosłe osobniki prusaków osiągają długość maksymalnie od 10 do 15 mm. Doskonale wspinają się po płaskich, śliskich i gładkich powierzchniach. Prusaki posiadają włoski na odnóżach. To owady, które rozmnażają się znacznie szybciej niż karaluchy. Preferują ciepłe i wilgotne miejsca umożliwiające swobodny rozwój.

 

Skąd wychodzą prusaki?

Prusak, podobnie jak inne szkodniki, wymaga zwalczania. To owad rozmnażający się w szybkim tempie. Może bytować w blokach mieszkalnych. Prusaki można spotkać w pomieszczeniach bardziej zawilgoconych. Chodzi tutaj o mieszkania, gdzie temperatura nie spada poniżej 2 stopni Celsjusza. Owady te trzymają się w pobliżu podłogi, choć można napotkać je także w bardzo ciepłych miejscach, w okolicach kaloryferów czy rur centralnego ogrzewania.

Warto pamiętać, że prusaki w ujemnych temperaturach giną bez względu na stadium ich rozwoju. Prusaki unikają kontaktu z człowiekiem, a bytują głównie nad ranem lub nocą. Prusaki chowające się w szczelinach, gdzie jest ciepło i wilgotno, preferują przebywanie między innymi w budynkach ze zsypami śmieci. Zazwyczaj chowają się w ciągu dnia i oczekują na zapadnięcie zmroku. Mogą przemieszczać się rurami w poszukiwaniu najlepszych warunków bytowych.

Pojawienie się prusaków w domu lub innych pomieszczeniach jest uwarunkowane zaleganiem w tych miejscach gnijących śmieci, okruszków z jedzenia pozostawionych na blatach kuchennych, a także niedostateczną higieną podłóg i szafek. Insekty te mogą zagnieździć się w mieszkaniach, w kuchennych piekarniach, czyli w miejscach, gdzie nie brakuje dla nich pożywienia.

Należy pamiętać, że prusaki, jeśli zalęgną się w blokach mieszkalnych, wymagają przeprowadzenia dezynsekcji wszystkich pięter, ponieważ potrafią przemieszczać się z jednego mieszkania do drugiego. Owady te źle reagują na liście laurowe, które są dla nich bodźcami awersyjnymi. Ponadto nie tolerują roztworu z amoniaku, suszonych kwiatów Złocienia dalmatyńskiego i proszku do pieczenia wymieszanego z cukrem pudrem.

 

Rozród karaczanów

Karaczany rozmnażają się poprzez używanie feromonów przyciągających potencjalnego partnera. Te owady nocne, poza sygnałami chemicznymi, często używają komunikatów akustycznych, dotykowych i wizualnych, aby przyciągnąć potencjalnego partnera. W trakcie kopulacji samicy zostanie przekazany materiał biologiczny w postaci spermatofory. U karaczanów wyróżnia się rozmnażanie poprzez jajorodność. Polega ono na wytworzeniu odpowiedniej liczby jaj uformowanych w dwóch rzędach, otoczonych twardą powłoką, stworzoną z kryształków szczawianu wapnia.

Cykl rozmnażania karaczanów odbywa się w temperaturze około 27 stopni. Larwy karaczanów potrzebują około 4 linień do osiągnięcia pełnej dojrzałości płciowej. Po upływie 52 dni od wyklucia, larwy karaczanów uznaje się za osobniki dorosłe. Do podstawowych czynników adaptacyjnych wpływających na przyspieszenie procesu rozmnażania karaczanów wpływa przede wszystkim odpowiednia ilość pożywienia i optymalna temperatura powietrza. Czynniki te warunkują swobodny cykl rozmnażania i rozwój tych pasożytów. Pozwala to na szybkie wzrastanie larw karaczanów i przekształcenie ich w osobniki dorosłe.

 

Co jedzą prusaki?

Prusak określany jest potocznie francuzem. To owad, który wywodzi się prawdopodobnie z terenów Azji. Został on przeniesiony na inne kontynenty, głównie wraz z produktami spożywczymi. Osoby zastanawiające się, skąd wywodzą się prusaki, powinny mieć świadomość, że owady te początkowo zalęgały się w produktach zawierających sporą ilość węglowodanów. Chodzi tutaj przede wszystkim o ryż i inne produkty wytwarzane na terenie Azji.

Prusaki, w przeciwieństwie do karaluchów, mogą nie jeść nawet przez 40 dni. W związku z tym, że są to szkodniki bardzo odporne na głód, osoby zastanawiające się, skąd biorą się prusaki, powinny mieć świadomość, że owady te przyciąga spora ilość pokarmu przechowywanego w domach, spiżarniach, schowkach bądź w szafkach kuchennych. Dorosły prusak nie pogardzi produktami mącznymi zawierającymi cukry proste oraz resztkami pożywienia, w tym okruszkami pozostawionymi na blatach kuchennych.

 

Ugryzienia prusaków

Ugryzienie prusaków nie jest możliwe, ponieważ są to szkodniki, które w przeciwieństwie do pcheł, os, komarów czy kleszczy, nie są w stanie przebić powłok skórnych człowieka i zwierząt domowych. Należy pamiętać, że mimo iż ugryzienie prusaków nie jest możliwe, to owady te mogą przedostać się wraz z resztkami pożywienia do układu pokarmowego człowieka lub zwierząt domowych, powodując zakażenie bakteryjne.

Prusaki są nosicielami szczepów chorobotwórczych mikroorganizmów, które są odporne na działanie kwasu żołądkowego. Należy pamiętać, że prusaki karaluchy mogą wywoływać alergię u osób posiadających tendencję do gwałtownych reakcji uczuleniowych. Owady te przedostają się do ludzkiego organizmu drogą pokarmową poprzez spożywanie zanieczyszczonej żywności lub brak higieny rąk, szczególnie po dotknięciu powierzchni, na których wcześniej bytowały prusaki lub karaluchy.

Warto w tym miejscu nadmienić, że prusaki mogą długotrwale zaburzyć prawidłowe pH mikroflory jelitowej, poprzez zanieczyszczenie jej bakteriami odpornymi na antybiotykoterapię.

5/5
Tomasz Gołda - Autor Tomasz Gołda - założyciel firmy Derato, od wielu lat z powodzeniem działający w branży dezynsekcji i dezynfekcji. Prywatnie właściciel 3 kotów i psa, pasjonat gór, motoryzacji i sportów ekstremalnych. Nie lubi robali.