Osoby zastanawiające się, jak wygląda karaluch, często mają trudności z prawidłową identyfikacją tych szkodników. Okazuje się, że karaluchy to nie jedyne pasożyty, które mogą znaleźć się w mieszkaniu. Karaluch jest owadem o specyficznym wyglądzie, jednak często jest mylony z innymi szkodnikami.
W wielu domach może pojawić się czarny robak z czułkami dużymi. Problematyczny w rozpoznaniu może być nie tylko prusak czarny, ale także latające pluskwiaki czy czarny owad przypominający karaluchy. Popularnym owadem jest robak podobny do prusaka. Może to być tak zwana przybyszka amerykańska lub zadomka polna. W związku z tym, że karaluchy w Polsce uznawane są powszechnie za najczęściej występujące szkodniki, świadomość społeczeństwa o występowaniu innych pasożytów jest znikoma. Niewiele osób potrafi odróżnić, jak wygląda karaluch, czyli karaczan wschodni od prusaka. Warto wspomnieć, że owadami podobnymi do karalucha mogą być mączniki młynarki, łudząco przypominające te owady. Warto w tym miejscu wspomnieć, że mącznik młynarek nie należy do tej samej rodziny, co prusaki i karaluchy, ale jest podobny do tych szkodników, zarówno pod względem budowy odwłoka, odnóży, głowy, jak i koloru pancerza.
Osoby nie mające doświadczenia w prawidłowej identyfikacji, często twierdzą, że karaczan a karaluch to dwa różne owady, zaś latający robak podobny do karalucha jest nieszkodliwą muszką owocową, nie wymagającą wytępienia. Zarówno karaluch, prusak, jak i podobne im pasożyty w postaci przybyszki amerykańskiej czy też takiego szkodnika, jak zadomka polna, wymagają radykalnych działań, tj. skorzystania z usług profesjonalnej firmy oferującej skuteczną dezynsekcję.
Bez względu na to, czy w mieszkaniu zadomowił się prusak, czy też mały karaluch lub zadomka polna, należy dołożyć wszelkich starań, aby szkodniki te raz na zawsze opuściły nieruchomość i nie pojawiały się w niej możliwie jak najdłużej. Zadomka polna czy przybyszka amerykańska to szkodniki, których również należy się jak najszybciej pozbyć. Ich obecność może być przyczyną zakażenia powierzchni i pożywienia chorobotwórczymi mikroorganizmami. Bakterie i wirusy przenoszone przez te owady, mogą powodować liczne perturbacje zdrowotne, nie tylko u ludzi, ale również w organizmach zwierząt domowych, przyczyniając się do zakażenia ich mikroflory bakteryjnej jelit.
Zadomka polna ma długie czułki, podobne jak u prusaka czy karalucha i skrzydła ułożone w identyczny sposób. To latający robak podobny do prusaka i karalucha, który potrafi przemieszczać się w ten sposób, ale niezbyt sprawnie. Zadomka polna ma przezroczyste skrzydła i czarne przedplecze.
Jak rozpoznać karalucha?
Karaluchy w Polsce pojawiły się stosunkowo dawno. Od tego czasu bytują w różnych miejscach. Nie tylko w blokowiskach czy dużych skupiskach ludzkich, ale także w przedsiębiorstwach, placówkach edukacyjnych, punktach gastronomicznych, obiektach handlowo-usługowych, a także w pomieszczeniach, gdzie znajduje się system rur, kanały wentylacyjne, spore zawilgocenie powietrza i optymalna temperatura sprzyjająca namnażaniu tego czarnego robaka.
Domowe karaluchy to dość duże, jak na polskie warunki owady, które z zewnątrz pokryte są twardym pancerzem. Wiedza jak wygląda karaluch jest kluczowa, aby móc prawidłowo walczyć z tym szkodnikiem. Nie należy mylić tego owada z innymi insektami, do których zalicza się latający robak podobny do karalucha. Bytujący w wilgotnym i zaciemnionym środowisku karaluch domowy ma pancerz odporny na działanie wielu czynników zewnętrznych, w tym gwałtownych zmian temperatury powietrza, uszkodzenia mechanicznego czy środków chemicznych o niskim stężeniu preparatu insektobójczego.
Pancerz, który posiadają karaluchy jest lekko błyszczący. Za ten efekt odpowiada wosk. Jest to substancja zabezpieczająca pancerz karalucha przed czynnikami negatywnie wpływającymi na dobrostan tych owadów. Karaluch czarny to osobnik z lekko brunatnym odcieniem odwłoka. Młode osobniki mogą być nieco jaśniejsze, co powoduje, że są one mylone z takimi insektami, jak latający robak podobny do karalucha. Mogą to być nawet mrówki faraona czy też inne robaki w domu.
Karaluch mały jest znacznie jaśniejszy niż dorosłe osobniki. Wiedza, jak wygląda karaluch na każdym etapie jego rozwoju, przydaje się do tego, aby zidentyfikować, z jakim konkretnie pasożytem ma się do czynienia. Owady podobne do karalucha mogą nie posiadać skrzydeł. Należy pamiętać, że domowy karaluch, nie tylko samiec, ale i samica nie fruwają. Nie zdarzyło się, aby w pomieszczeniach znajdował się latający karaluch. Owady te mają duże nogi w liczbie 3 par. Przednie są krótkie, środkowe dłuższe, natomiast tylne najdłuższe. Każda noga jest zakończona pięcioma pazurami. Głowa karalucha jest mocno scalona z ciałem i słabo wyodrębniona. To część ciała zwieńczona długimi, ruchliwym czułkami, które są narządem orientacji dla karalucha. Każdy karaluch czarny mierzy +/- 28 mm, choć zdarzają się osobniki dorosłe o znacznie mniejszych rozmiarach. Karaluchy niepokoją swoimi wędrówkami, ponieważ można natknąć się na nie po zmroku, kiedy przypadkowo wejdzie się do kuchni, gdzie na blatach roboczych pozostawiono produkty spożywcze, szczególnie resztki pokarmów.
Spotykane na swojej drodze, głównie nocą, karaluchy nie są zagrożeniem dla człowieka i zwierząt domowych. Posługujące się ważnymi narządami zmysłowymi karaluchy zazwyczaj uciekają przed człowiekiem. Nie dadzą się one złapać ręcznie, ponieważ są bardzo szybkie, zwinne i zmieniają kierunek swojego biegu nawet 25 razy w ciągu jednej sekundy.
Owady podobne do karalucha
Owady podobne do karalucha to przede wszystkim mącznik młynarek. Dorosłe osobniki tego owada odżywiają się z produktami spożywczymi. Te chrząszcze o długich czułkach są niezwykle podobne do karalucha. Jednakże znacznie różnią się sposobem żerowania. Mącznik młynarek to chrząszcz z rodziny czarnuchowatych. Dorosły osobnik mierzy do 20 mm, co pozwala na odróżnienie go od tego, jak wygląda karaluch. Ten czarny robak z długimi czułkami różni się kształtem od domowego karalucha. Przede wszystkim mącznik młynarek ma wyraźnie wyodrębnione przedplecze o zaokrąglonych krawędziach.
Karaluch domowy nie posiada takiej budowy ciała. Pokrywa pancerza u dorosłego mącznika młynarka nie jest tak błyszcząca, jak u karalucha, ponieważ nie zawiera warstwy woskowej. Ponadto u mącznika młynarka można zauważyć widoczne poprzeczne prążkowanie. Karaluch domowy ma głowę małą i zredukowaną. Z kolei mącznik młynarek może być łatwo zidentyfikowany, ponieważ jest to robak podobny do karalucha, jednakże mający wyraźnie wyodrębnioną głowę i podział ciała na trzy części.
Karaluch domowy ma ciało, które scala się z głową tworząc jedną płaszczyznę. Natomiast owady podobne do karalucha w postaci mącznika młynarka, mają wyraźnie wyodrębnione wszystkie części działa. Nie zlewają się one w jedną całość. Mącznik młynarek często mylony jest także z innymi owadami, między innymi są to robaki podobne do pluskwy domowej. Ten czarny owad ma czułki, które są dużo mniejsze i mniej ruchliwe niż w przypadku takiego szkodnika, jak karaluch czarny. Dla laików karaluch domowy i mącznik młynarek, przy pełnym rozwinięciu głowy i odwłoków, mają identyczną parę odnóży. Należy jednak wspomnieć, że mącznik młynarek nie posiada haczyków, które są obecne u karalucha domowego.
Robaki podobne do pluskwy
Małe prusaki, podobnie jak również osobniki dorosłe, mogą być mylone z takimi owadami, jak pluskwa domowa. Ten ostatni rodzaj szkodników ma czerwonobrunatne ciało. Kolor pluskwy może przypominać prusaka, co dla osób niezaznajomionych z tematyką szkodników jest mylące. Przy bliższym poznaniu karaluch, prusak i pluskwa domowa różnią się od siebie w sposób znaczący. U prusaka ciało jest dużo mniej spłaszczone niż u pluskwy. Pluskwa domowa nie ma beczułkowatego kształtu odwłoka. Należy pamiętać, że robaki podobne do prusaka w postaci pluskwy domowej nie posiadają wydłużonego tułowia.
Pluskwa domowa ma na ciele widoczne bardzo wyraźne, poprzeczne prążki. U prusaka znaleźć można dwa czarne pasy na przedpleczu. Duże wątpliwości budzą latające pluskwiaki. Należy pamiętać, że prawidłowe odróżnienie pluskwy domowej od prusaków jest kluczowe do wytępienia tych szkodników. Prusaki trzymają się miejsc, gdzie jest zapewniony stały dostęp do pokarmu. Chodzi tutaj przede wszystkim o pomieszczenia kuchenne i łazienki. To tam znajdują się włosy, papier toaletowy, resztki pożywienia, a także woda, czyli wszystko to, co jest potrzebne do zapewnienia nieograniczonego namnażania się prusaków. Popularna pluskwa domowa żywi się wyłącznie krwią organizmów stałocieplnych, czyli człowieka, a także zwierząt domowych – kotów, psów i innych gatunków o stałej temperaturze ciała.
Prusaki nie zagrażają człowiekowi, ponieważ nie atakują one ludzi traktując ich jako głównych żywicieli. Z kolei pluskwa domowa żywi się wyłącznie krwią, dlatego też bytuje nieopodal miejsc, gdzie na co dzień przebywają ludzie. Może zamieszkiwać materace, elementy tapicerowane łóżka, cokoły, ramy obrazów i szczeliny oraz zakamarki znajdujące się w ścianach. Pluskwa domowa nigdy nie bytuje w kuchni, ponieważ nie interesuje się produktami spożywczymi. Nie należy mylić pluskwy domowej z mącznikiem młynarkiem, ponieważ ten owad jest zainteresowany spożywaniem wyłącznie takich pokarmów, jak produkty mączne. Warto mieć świadomość, że robak podobny do prusaka może być nie tylko pluskwą domową. Należy przyjrzeć się sposobowi poruszania się tych owadów.
Pluskwy domowe są dość powolne, z kolei prusaki poruszają się bardzo szybko i zwinnie, efektywnie przemieszczając się na różnych podłożach. Pluskwa domowa dobrze porusza się po pionowych ścianach. Jednak nigdy nie poradziłaby sobie ze śliskimi blatami roboczymi znajdującymi się w kuchniach.
Tomasz Gołda - założyciel firmy Derato, od wielu lat z powodzeniem działający w branży dezynsekcji i dezynfekcji. Prywatnie właściciel 3 kotów i psa, pasjonat gór, motoryzacji i sportów ekstremalnych. Nie lubi robali.
